Week 3 in SanSalvador

Maandag 8-3 gaan we naar Los Planes op bezoek bij Zuster Eliana van de congregatie Monte Calvario. Zij komt uit Brazilie en werkt in een ziekenhuis voor kinderen. Ik heb geen idee wat ik me erbij moet voorstellen. We nemen een verschrikkelijk oude stinkende bus en bijna alles binnenin is stuk, misschien door baldadige jongeren? We rijden richting Planes de Renderos en passeren de afslag naar Casa de Piedra, dit is een restaurant waar we in 2008 gegeten hebben met Marlene de halfzus van Mario. We moeten naar Hogar Padre Vito Guarato en iemand in de bus verteld ons waar we moeten uitstappen. Dan is het nog een stukje lopen en dat is niet erg want de natuur hier is mooi en omdat het hoog gelegen is is ook de lucht schoon en dat is wel nodig na deze busrit. Uiteindelijk komen we op bestemming en ik moet mijn identiteit papieren achterlaten en krijg een pasje. Ze zijn nieuwsgierig waarom we komen en wie we willen ontmoeten. Ik laat het visite kaartje van zr Eliana zien en dan mogen we verder en ze gaan haar zoeken. Als Eliana komt is ze lichtelijk verbaasd ons te zien maar we blijven rustig en dan stelt ze voor ons een rondleiding te geven. Het blijkt een ziekenhuis voor lichamelijk en verstandelijk gehandicapte kinderen te zijn die door hun ouders in de steek gelaten zijn. Het tehuis is gesticht door Padre Vito Guarato, een franciscaner monnik in de jaren van de oorlog. Hij heeft de kinderen opgevangen en met behulp van andere Italianen is er een tehuis gebouwd. Zo waren daar een paar Italianen uit Toronto, Canada, bezig met het verrichten van onderhoudsschilderwerk en zij komen daar al vele jaren en hebben het eigenlijk opgebouwd. Het was leuk even Italiaans met ze te praten en uitleg van deze oude werkers te krijgen. Zij waren in 1953 naar Canada geemigreerd omdat er in Italie toen geen brood was zeiden ze. De zuster liet ons de verschillende afdelingen zien die rond de (katholieke) kerk waren geformeerd. Zo was er een keuken, eetzaal, school, fysiotherapie, speelzaal en slaapzaal. Ook waren er de woonvertrekken voor de hulpverleners en vrijwilligers. Het was allemaal best indrukwekkend maar ook hartverwarmend zoals sommige kinderen je aanklampen en blij zijn om je te zien. Een klein jongetje (Miguelito) begon aan me te trekken en wilde me bijna opeten. Ook was er een klein meisje met een heel klein hoofdje die door een ziekenhuis was afgestaan omdat de moeder het kindje niet mee naar huis wilde nemen, ze was nu 3 ½ jaar oud. Het werk wordt ondersteund door vrijwillige bijdragen en krijgt geen geld van de staat, alleen wordt er medische bijstand beschikbaar gesteld en ook een paar leraren. Maar eigenlijk is er op dat gebied tekort want er zijn 140 kinderen in deze woongemeenschap. Ik had voor Eliana de brochure over Gods naam meegenomen maar het kwam er niet van om die te geven. Na afloop kregen we een lift van een priester in een SUV en dus kreeg hij als beloning onze brochure over de naam die altijd zal blijven bestaan. We zijn nog even door het centrum van SS gelopen en toen snel naar huis. Om 18uur komt CarlosLopez me ophalen om naar een Bijbelstudie van hem te gaan. Dit blijkt Don Thomas te zijn. Hij is gescheiden van zijn vrouw die al jaren een Jehovah Getuige is. Ook zijn kinderen zijn JG of aan het studeren en nu er zoveel aardbevingen zijn begint hij ook een beetje bang te worden denk ik. Het leeft hier heel sterk in El Salvador. Mensen denken aan de 2e komst van Christus en zijn bang dat ze de boot missen. Het is een interessante studie omdat hij goed is voorbereid. Eigenlijk wil hij vaker studeren, hij heeft haast denk ik. We stellen voor om ook samen de Wachttorenstudie voor te bereiden zodat hij ook daarin antwoord kan geven. Deze man studeert sinds Januari en wil vorderingen maken. Na afloop van de studie trakteer ik CarlosLopez op een paar pupusas en hij nodigt ons uit om donderdagavond bij hem thuis te komen eten.
Dinsdag 9-3 gaan we eerst weer eens in de vd. We zijn met 6personen en ik werk weer eens met Zair. Hij is 17, maar al heel volwassen en gaat heel relaxt met de mensen om. Hij pioniert en doet heel goed werk voor Jehovah. Na 2uur en 1 brochure gaan we naar het centrum van SS. We gaan baar een winkel die Europa heet. Hier gaan we wat eten op de 4e verdieping en hebben uitzicht over de stad. Beden in de winkel kijken we wat rond en ik wordt aangesproken door een meisje van de winkel die me een klantenkaart wil verkopen. Je krijgt dan 10% korting op alle artikelen en de kaart zelf kost $3,00. Omdat ik hem niet nodig heb koop ik hem toch maar niet tot teleurstelling van Betsy die daarna een andere klant gaat benaderen. Daarna gaan we naar schoenen kijken en kopen voor $55,00 in de schoenensteeg een paar wandelschoenen voor mij en voor Mario een paar gymschoenen. In een andere winkel koop ik nog een bruin-witte pullover die goed past bij mijn velddienstbroek. Daarna nog 3paar sokken en dan gaan we bepakt en bezakt weer naar huis om onze kleren te wassen.
Woensdag 10-3 gaan we eerst weer in de vd. Net als gister nemen we een taxi naar het vertrekpunt. Dit kost $2,00 maar een heel stuk lopen met een slechte knie is ook niet alles en in Nederland kost het ook benzine niet waar. Ik werk weer eens met Zair en we prediken 2 1/2uur en ik raak 3 tijdschriften kwijt. Het is hier heel anders dan in Nederland waar bijna niemand belangstelling toont of heeft. Na de velddienst gaan we naar Juanny, de zus van Mario om daar te lunchen. De huishoudster heeft haar dochtertje van 6 meegenomen en dat meisje heeft een klein konijntje van Juanny gekregen. Na het eten gaan we terug naar de Europawinkel en kopen met de kortingkaart van Mario een paar stropdassen. Betsy loopt er ook weer rond maar ze heeft ons niet meer nodig. Vanavond hebben we een vergadering in de zaal i.v.m de gedachtenisviering van Jezus dood welke op 30maart wordt gehouden.
Donderdag 11-3 gaan we weer in de vd en deze x prediken we 3uur en gaan dan even wat eten in een commedor. Ik nodig de 2 andere verkondigers uit om met ons mee te gaan eten. Er komen ook 2 politieagenten en 1 agente binnen om te eten en omdat ze toch moeten wachten bied ik ze ieder wat te lezen aan wat ze dankbaar aanvaarden en ik kan nog een paar Bijbelteksten voorlezen om iets te verduidelijken. Thuisgekomen gaan we wat lezen en wassen en zo. Vanavond ben ik uitgenodigd om bij een familie te komen eten en ik wacht buiten op straat tot ze me komen halen. Mario gaat in de zaal werken aan de versteviging van het talud achter de zaal. De broeder en de zuster komen me met de auto halen en brengen me naar hun (koop)woning aan de rand van de stad. Net als overal is het in huis een beetje een rommeltje, maar daar maakt niemand zich hier druk om, ik kijk dus ook maar de andere kant op. Na het eten brengt de br me naar de zaal en we gaan even kijken wat er gedaan is. Er wordt met kunstlicht gewerkt omdat het om half 7 pikdonker is. Ze hebben een talud gemaakt en die bekleed met kippengaas en daar tegenaan wordt cement geplakt. Zo wordt de hele zandwand verstevigd en zal hopelijk niet meer wegspoelen als het regent.
Vrijdag 12-3 eerst 3uur vd en bij het laatste huis krijgen we een gesprek met MichelAngel die op zijn werkplek blijkt te studeren met een chinees echtpaar. Hij heeft een bijbel van onze organisatie en kent heel veel Bijbelteksten uit zijn hoofd en studeert nu een half jaar. Vlak voor we weggaan maakt hij een grapje over de temperatuur en zegt dat mensen niet moeten klagen omdat het in de hel veel heter is. Ik vraag hem of hij nog in de hel gelooft en hij zegt dat hij dat doet omdat het in de bijbel staat. We leggen hem uit wat de hel eigenlijk betekent en zeggen dat wij er niet in geloven en er daarom ook geen grapjes over maken. Ik geef hem een traktaatje over de ziel en we beloven hem terug te komen om er verder over te praten. Mario en ik gaan eten in de klerenwinkel en daarna naar huis om te verkleden. Ik heb een afspraak met een paar jongeren (bitchos) om te gaan zwemmen en om 2uur gaan we naar het zwembad van de het dorp: Tio Gulio. Ik betaal de entree en later ook en paar pilsje. Het is lekker weer en ik ga op de betonvloer naast het zwembad liggen. Mijn huid heeft de zon nodig en terwijl de jongens zwemmen laat ik me een beetje bruin worden. Savonds even langs de cyber en ik heb een bericht over mijn oudste oom die in zijn slaap is overleden op 93 jarige leeftijd. Zaterdag is de begrafenis en daar kan ik dus niet bij zijn. Hij is een katholieke missionaris geweest in Indonesie en ik heb dus iets met hem gemeen.
Zaterdag 13-3 eerst 3 uur in de vd. Vandaag gaan we uitnodigingen voor de gedachtenisviering verspreiden en we hebben een gesprek met een meisje die naar de vergadering van de Mormonen gaat. Ze gelooft in de drieenheid, voortleven van de ziel na de dood, eeuwig leven in de hemel enz. de gebruikelijke doctrines die hier gehanteerd worden. Ze gaat al sinds haar jeugd met haar oma naar deze kerk en zal niet meer veranderen. We komen langs een kapsalon en het blijkt dat de kapster studie krijgt. Daarom maak ik een afspraak om later terug te komen om mijn haar te laten knippen. Het is redelijk kort maar met de warmte begint het toch al snel te kriebelen en er moet iets vanaf. Ook omdat ik volgende week een lezing mag houden wil ik er nu iets af laten halen. Morgen hebben we een speciale dagvergadering in het voetbalstadion van SS. Er komen denk ik 15.000 mensen naar het programma luisteren en we zitten in de kuipstoeltjes in de volle zon, dus een kort koppie is geen luxe maar noodzaak. Na de lunch ga ik weer een tijdje in de zon bakken en ik voel mijn huid een beetje trekken en weer glad worden. Met een beetje zalf op de rode plekken knapt het zo hier weer snel op en zit ik zo letterlijk weer beter in mijn vel. Het is nu 7uur en ik ga kijken of ik dit bericht nog op internet kan zetten.